Նրանք ծնվել են մարդու և անասունի խառանակությունից

Եկեք վերլուծենք թրքազգիների լեգենդը` իրենց իսկ ծագման մասին:

Նախ լեգենդը` երկու բառով:

Թշնամիները բնաջնջեցին մի ցեղ: Մնաց մի տղա: Սրա ձեռքերն ու ոտքերը կտրեցին, նետեցին եղեգնուտը, որ մեռնի: Մի էգ գայլ փրկեց նրան: Տղան մեծացավ, և գայլը սիրահարվեց նրան: Թշնամին լսելով, որ տղան դեռ ողջ է, սպանեց նրան: Գայլը փախավ Ալթայի լեռները և մի քարայրում ծնեց տասը երեխա: Սրանցից էլ ծագեցին թրքական ցեղերը:

Լեգենդ կոչվածը հեքիաթ չէ, ինչպես ոմանց թվում է, այլ կոդավորված ուղերձ, որ ունի թաքուն ենթատեքստ` գաղտնի իմաստ: Վերծանելով դա` կարող ես հասկանալ, թե ում հետ գործ ունես:

Լեգենդը ոչ միայն ցեղի ծննդյան վկայականն է, այլ նաև այցեքարտը` «վիզիտկան»:

Ըստ լեգենդի`

1. կար ինչ-որ մի ցեղ, որի հետ դաժան վարվեցին` բնաջնջեցին: Մնաց մի հոգի` դրան էլ այլանդակեցին ու թողեցին, որ դանդաղ տանջամահ լինի: Հարցրեք հոգեբաններին, և նրանք կասեն. ում հետ դաժան են վարվել` ինքն է հետո դաժան վարվում ուրիշների հետ: Ստորացվածը չի ուզում բժշկվել, ուզում է ստորացնել մյուսներին:

Ինչպես ասել է Ցիցերոնը` ստրուկը չի ձգտում ազատության, ձգտում է իր ստրուկներն ունենալ:

Մի՞թե սրանով չի բացատրվում թուրքերի աներևակայելի վայրագությունները... թեկուզ ասենք վերջին պատերազմում, երբ պղծում էին սպանվածների մարմինները, կտրում զինվորների գլուխները, կտրտում կանանց մարմնի մասերը կամ ծերերի քիթ ու ականջները:

2. Նրանք ծնվել են մարդու և անասունի խառանակությունից: Ըստ Թորայի և Հին Կտակարանի` անասունի հետ պարկողը անիծյալ է և պիտի մեռնի: Մովսեսի օրենքով այդպիսիններին քարկոծում էին, որվհետև դա այլասերման մի ձև է և մեծ մեղք: Փաստորեն սրանք ծնվել են այլասերումից, մեծ մեղքից, բայց նույնիսկ պարծենում են դրանով: Զոոֆիլիան շատ քոչվոր ցեղերի համար ըստ երևույթին տարածված և սովորական բան է եղել, թե չէ նման լեգենդներ չէին ունենա: Հեռու չգնանք. այսօր էլ հարևանների մոտ սիրված երևույթ է: Այդ մասին ահագին նյութ և հոլովակներ կան համացանցում:

3. Նրանց նախնիները սովորական մարդիկ չեն եղել, այլ կիսամարդ-կիսագազան` դրանից բխող բոլոր հետևանքներով: Գայլը նրանց է փոխանցել իր գայլային հատկությունները: Շատերը հիանում են գայլերով, բայց ինձ համար այդ կենդանին անհասկանալի է: Առյուծը գիշատում է, որ հագեցնի քաղցը: Կենդանիները դա լավ գիտեն, ուստի հանգիստ արածում են նրա քթի տակ, քանի դեռ որսի կարիք չունի: Իսկ գայլն ասես բնության շեղումն է` մի ժամում հարյուր գառի կոկորդ կկտրի, բայց ոչ մեկին չի ուտի:

Հիմար են այն գառները, որ կարծում են, որ եթե իրենց խելոք պահեն, գայլերը իրենց չեն հոշոտի:

Սարմե ՍԻՎԱՐ

Մեկնաբանություններ